මම ඇන්ඳ මගේ හීන
කැන්වස් කොලේ
මම දුන්නෙ මං ආල
ලියටයි ලයේ
ස්නේහෙන්
ආදරෙන්
නෙත් ඈර
නිදි නෑර
හිත ගාව
උන්නෙමි බලං
ඇය සරසන හැටී
මගේ කැන්වස් කොලේ
ඇය මැකුව, ඇය ඇන්ඳා
අලුතින් කොලේ
පැහැ ගන්වා සිත්තම් ලා
ඈ සිත් ලෙසේ
ස්නේහේ
දැහැනින්
බැදි දෑස
රෝමාන්ත
මත් වීලා
සැනහුනි සිතෙන්
ඇය සරනා සැටී
මගේ හදවත් පොතේ
A display of sinhala poetic & lyrical creations of an aspiring artist....
Sunday, May 24, 2020
Wednesday, May 6, 2020
ළාමකද මම ලියේ
විල් තෙරේ පීදුන මලේ
පරවයන්නේ කොහේ
අද එළිය දුටු මා හදේ
පුදන්නට දෙනු ආදරේ
සුවඳ නොසලා ලයේ
සැඟව යා යුතු නොවේ
නොවිදි පුසුඹෙහි රසේ
විදින්නට මට සිතේ
වියලි දෙතොලට වතේ
වසත් රූ සිරි මවා
අදින්නට මට සිතේ
නොදෙන්නේ කිම
අහිමි අවසර
ළාමකද මම ලියේ
පරවයන්නේ කොහේ
අද එළිය දුටු මා හදේ
පුදන්නට දෙනු ආදරේ
සුවඳ නොසලා ලයේ
සැඟව යා යුතු නොවේ
නොවිදි පුසුඹෙහි රසේ
විදින්නට මට සිතේ
වියලි දෙතොලට වතේ
වසත් රූ සිරි මවා
අදින්නට මට සිතේ
නොදෙන්නේ කිම
අහිමි අවසර
Monday, May 4, 2020
පාලුව
කොහේදෝ
සිට
නොසිතු
මොහොතක
වියලි
හදවෙත
ඇදී ආ
කුමරියේ……
කෙසේදෝ
මගේ
සිඳුන
මනසට
වැස්ස
වැස්සුවේ
සිනා
පාමින්
රුවැතියේ……
කෙසේ කියමිද
පිපෙන
මාහද
සැලෙන
බව
නුඹ
නොමැති
මොහොතට
මා ලඟින්
මගේ ප්රේමියේ...
Subscribe to:
Posts (Atom)