කළු අන්ධ ආකාසයේ

තරු හැංගිලා

සඳ වැහැරිලා

නුඹ  නැති නිසා

මා තනි වෙලා

ගිණි රස්න මංතීරුවේ

පා නොගැටිලා

පාළුව හමයි

නුඹ දුර නිසා

මා ඉමි බලා

තුරු නීල වන තීරයේ

ලිය වැල් හැලී

රුක් පෙති වැටී

නුඹ එන තුරා

නොපිපී හිදී...